علت بیماری لوپوس و راه های درمان آن

لوپوس از دستۀ بیمارهای خود ایمنی است؛ بدان معنا که عامل بروز آن حمله سیستم ایمنی به بافت‌ها و اعضای خودی می باشد. این حملات با علائمی چون التهاب، ورم و آسیب به قسمت های مختلف بدن از جمله مفاصل، پوست، کلیه‌ها، خون، قلب و ریه بروز می کند. درمان صد در صد برای لوپوس وجود ندارد، اما درمان‌های اصلی و مکمل برای کنترل بیماری و کاهش شدت علائم وجود دارند.

انواع لوپوس

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE): این نوع لوپوس معمولا باعث ایجاد جوش‌ها و کهیرهای پروانه شکل برروی پوست صورت در نواحی گونه‌ها و بینی می شود و اگر اقدام درمانی صورت نگیرد، بر روی تمام پوست بدن گسترش می یابد. بیماری لوپوس علاوه بر آسیب پوستی می‌تواند باعث ملتهب شدن و یا آسیب به مفاصل، عضلات، غشاء درونی یا اطراف ریه، قلب، کلیه ها و مغز شود.

لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE): این نوع معمولاً آن نواحی از پوست را که در برابر آفتاب قرار گرفته است، تحت تأثیر قرار می دهد و تأثیری بر اعضای داخلی حیاتی ندارد. جای ضایعات قرص مانند این بیماری عموما بعد از بهبود برروی پوست مشخص است. اثرات لوپوس دیسکوئید محدود به پوست است. با این وجود، علائم لوپوس سیستمیک مانند درگیری کلیه و قلب در ۱۰% از افراد دارای این نوع لوپوس مشاهده شده است.

لوپوس دارویی: یک بیماری اتوایمون و مشابه با بیماری لوپوس سیستمیک است که به در نتیجه مصرف داروهای خاصی فعال می شود. در حال حاضر در حدود ۳۸ دارو وجود دارد که مصرف آنها ممکن است سبب بروز لوپوس دارویی شود. لوپوس دارویی معمولاً خفیف‌تر از لوپوس سیستمیک است. علائم بالینی آن به طور عمده شامل درد و التهاب مفاصل، تب، التهاب قلب و پریکارد، التهاب ریه و پلور و ضایعات پوستی است و احتمال درگیر شدن کلیه‌ها و سیستم اعصاب مرکزی در این بیماری نادر است. لازم به ذکر است که به رغم اینکه درگیری کلیه‌ها و CNS در لوپوس دارویی نادر می‌باشد اما بعضی از داروها اساساً ممکن است به طور واضح درگیری کلیه ایجاد کنند، همانند بیمار توضیح داده شده در ادامه که شدیداً به اندوکسان واکنش نشان داده بودند.

درمان لوپوس با طب سوزنی و لیزر (طب سوزنی دکتر انصاری)

بیمار ۲۹ ساله حدوداً از سال ۹۸ به بیماری لوپوس مبتلا شدند. این مشکل با مصرف انواع داروهای شیمیایی؛ آنتی بیوتیک‌ها و حتی داروهای تقویتی و مکمل فعال می‌شد. سال گذشته برای ترمیم دندان مجبور به بی‌حسی شدند که منجر به فعال شدن لوپوس و تاثیر بر روی کلیه (دفع پروتئین)، افزایش آنزیم‌های کبدی، ضایعات پوستی، ورم صورت، ادم پا و خلط سینه و زخم دهان گردید. حدوداً سه هفته پیش مجدداً لوپوس فعال شده و در ICU بستری شدند. داروهای کورتونی مختلف تاثیر مطلوبی نداشت و عوارض شدیدی از جمله از دست دادن دید در ایشان را در پی داشت که با از بین رفتن اثر دارو مجدداً بینایی ایشان برگشت. ایشان از طریق یکی از همکاران به بنده ارجاع داده شدند. پس از ۶ جلسه درمان با طب سوزنی، لیزر آکوپانکچر و لیزر موضعی، خلط سینه و ورم صورت تا ۸۰ درصد و ادم پاها ۴۰ تا ۵۰ درصد بهبود یافته و ضایعات پوستی نیز بسیار کمتر شده است. درمان جهت بهبودی کامل ادامه دارد.

در یک مطالعه منتشر شده در سال 2008، C. M. Greco و همکاران از دانشکده پرستاری دانشگاه پیتسبورگ، شیوه های مراقبت های بهداشتی را مورد مطالعه قرار دادند و نشان دادند که از 707 فرد مبتلا به لوپوس سیستمیک، 48٪ از درمان های جایگزین، از جمله طب سوزنی، در درمان خود استفاده می کنند.

دکتر گرکو و همکاران تحقیقاتی او نیز مطالعه متمرکزتری انجام دادند. اگرچه تعداد شرکت کنندگان کم بود، اما نتایج امیدوارکننده بود. از 22 فرد مبتلا به لوپوس سیتمیک که 10 جلسه طب سوزنی را در یک دوره 5 تا 6 هفته ای انجام دادند، 40٪ از این شرکت کنندگان بهبود 30% در معیارهای استاندارد درد را گزارش کردند. محققان خاطرنشان کردند که همین افراد نیز 25 درصد بهبودی در خستگی گزارش کردند.

بنابراین روش هایی مانند لیزرآکوپانکچر که در آن تحریک نقاط بجای سوزن با لیزر صورت می گیرد و بیمار هیچگونه دردی حس نمی کند، می تواند در بهبود بیمار لوپوسی بسیار امیدوارکننده باشد.